கனடாவில் இருந்து அசோக் - 03

அங்கே... சித்ரா.... மிக எளிமையாக, மார்பகங்களைச் சுற்றி ஒரு வெள்ளை பூந்துவாலை மட்டும் கட்டிக்கொண்டு நின்றாள். நகைகள் எல்லாம் கழற்றிவிட்டிருந்தாள். கூந்தலை அள்ளி முடித்திருந்தாள். குளித்து விட்டு அப்போது தான் வந்திருப்பாள் போல... கும்மென்ற சோப் வாசனை. மேனியின் மீது ஆங்காங்கே நீர்த்திவலைகள். நெற்றியில் ஸ்டிக்கர் பொட்டும் காணோம். வெறுமையான தோள்கள், கைகள். பொங்கும் இளம் செழுமைகளை ஓரளவுக்குக் காட்டி அதன் கீழே டவலைக் கட்டியிருந்தாலும், டவல் முடிச்சை இடது கையினால் கெட்டியாகப் பிடித்திருந்தாள். இல்லையென்றால் அதுவும் அவிழ்ந்து விழுந்துவிடுமோ? கீழே பாதி தொடைகள் வரை மட்டுமே மூடியிருந்தது. அதிலும் ஒரு பக்கம் சற்று விலகி, இடது தொடை சற்று அதிகமாகவே பளபளப்புடன் தெரிந்தது. கால்விரல்களில் இருந்த மெட்டி மட்டுமே அவள் அணிந்திருந்த அணிகலன்.

ச்சே... தோழன் மனைவியை இப்படியா வெறித்துப் பார்ப்பது??

"ஓ.. சாரி.. சித்ரா.. என்ன?"

"நான் தான் உங்கள டிஸ்டர்ப் பண்ணதுக்கு ரொம்ப சாரி சொல்லணும் அசோக்." அடிப்பாவி... மாற்றி மாற்றி இருவரும் சாரி சொல்வதற்கு இதா தருணம்? கதவின் ஒரு பக்கம் நிர்வாணமாக நான் ஒதுங்கியுள்ளேன். நீயோ அரை அம்மணமாக கணவனின் நண்பன் முன்னால் நிற்கின்றாய்... சாரி மட்டும் தான் குறைச்சலா?

"பரவாயில்லை.. சொல்லு சித்ரா."

"வந்து... கேக்கவே ரொம்ப சங்கடமா இருக்கு... வந்து.. ப்ளீஸ்.. நீங்க தப்பா எடுத்துக்கல்லைன்னா??" சித்ராவின் கண்கள் வெட்கத்தில் தரையை நோக்கித் தாழ்ந்தன. அவள் கன்னம் சிவந்தது. ஆனால்???

"ம்ம்.. சொல்லு.. என்ன?"

"வந்து... என்னோட ப்ரா.. அங்கே. ப்ளாக் ப்ரா.. வேணும். பாத்ரூம்ல வச்சிருந்தேன்.. இங்கதான் குளிக்கப்போறேன்ங்கிற ஞாபகத்துல வச்சிருந்தேன்.. இஃப் யூ டோ ண்ட் மைண்ட்.. வந்து என்னோட ப்ரா..." திக்கித் திணறினாள். குறுகிய தடித்த உதடுகள் வெட்கத்தில் துடித்தன. என்னை நிமிர்ந்து பார்க்கவே நாணம் போல. என் சுண்ணி துடிதுடித்தது.

"இதோ... ஜஸ்ட் எ மினிட்... எடுத்துக்குடுக்குறேன்." கையை எட்டி அவள் ப்ராவை எடுத்தேன். மிருதுவான துணியை விரலால் தேய்த்துக் கொடுத்தேன். சித்ராவின் மார்பகமும் இதே போல் மிருதுவாக இருக்குமோ??

"ப்ளீஸ் குடுங்க அசோக்."

"இதோ..." மீண்டும் எட்டி நின்று கதவிற்கு வெளியே தலையை மட்டும் காட்டி கை நீட்டி அவள் ப்ராவைக் கொடுத்தேன். வாங்கிக்கொண்டாள். அவளது இடது கை இன்னும் அவள் மார்பின் மீது டவலை கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தது. வலது கையை நீட்டி வாங்கினாள்.

"ஓ மை காட்... திரும்பவும் சாரி அசோக்."

"என்ன ஆச்சும்மா?"

"அது வந்து... ச்செ.... வந்து... ப்ராவோட சேர்ந்து ப்ளாக் பேண்டீஸும்... பாத்தீங்களா?"

"இல்லையே!!" என் ரத்தம் கொதித்தது. சித்ரா காட்டிய கண்காட்சி அப்படி இருந்தது. அவள் கழுத்திலிருந்து வழிந்த ஒரு நீர்த்துளி மெதுவாக இறங்கி அவள் க்ளீவேஜுக்குள் நுழைந்தது.

"கொஞ்சம் பாருங்க அசோக்.. ப்ளீஸ்.. ரொம்ப எக்ஸ்பென்சிவ் செட் இது.. ப்ளீஸ்."

"ஷ்யூர் சித்ரா.. பாக்குறேன்." அழகிய இளம் பெண்ணின் ப்ரா-ஜட்டி தேடுவதை விட வேறு என்ன வேலை எனக்கு? அதுவும் கதவுக்கு பின்னால் குளியலறையில் நான் நிர்வாணமாக இருக்க, அந்தப் பக்கத்தில் என் தோழன் மனைவி அரை நிர்வாணமாக... ஆஹ்.. என் சுண்ணியை உருவிவிட்டுக்கொண்டே மீண்டும் திரும்பினேன்.

"வாஷ் பேசின் மேலே ஒரு கப் போர்ட் மாதிரி இருக்குமே அசோக்.. ஒரு வேளை அதுக்குள்ள வச்சிருக்கேனோ என்னவோ? கொஞ்சம் பாத்து."

"ஒன் மினிட் சித்ரா."

அவள் கூறியது சரி தான். அந்த அலமாரியில் ஓரமாக மடித்து வைக்கப்பட்டிருந்தது ஒரு அழகிய மெல்லிய சாட்டின் போன்ற கருப்பு பேண்டீஸ். ப்ராவைப் போலவே மெல்லிய வேலைப்பாடுகள் கொண்டது. விரித்துப் பார்த்தேன். தடவினேன். வழுவழுப்பு... சித்ராவின் வளைவான குண்டிகளை வளைத்துப் பிடிக்கும் வடிவில்.

"இருக்கு சித்ரா.. ஹியர்.." மீண்டும் கையை மட்டும் வெளியே நீட்டினேன்.

"ஓ... காட்.. நல்ல வேளை." அவள் நெற்றியில் வழிந்த வியர்வையைத் தடவிவிட்டாள். "தொலைஞ்சி போயிருச்சோன்னு பயந்தேன் அசோக்.. தாங்க்ஸ்." ஒரு ஜட்டி தொலைந்து போனால் அவ்வளவு அச்சம் வருமா என்ன? வாங்கிக்கொண்டாள்.

என்னால் ஏதும் சொல்ல முடியவில்லை. சித்ராவின் குண்டிகள் மறையும் வரை எட்டிப் பார்த்தேன். மீண்டும் கதவை மூடினேன். ம்ஹும்.. இதற்கு மேல் தாக்கு பிடிக்க இயலாது. வேகம் வேகமாக கையடிக்கத் தொடங்கினேன். எஜமானியும் வேலைக்காரியும் மாறி மாறி என் மனக்கண்களில் தோன்றி மறைந்தனர். சித்ராவின் கூப்பிய வாய்.... என் சுண்ணி... சிவாவின் சுண்ணி... சாந்தியின் மார்பகங்கள்... நான்..ஆஹ்.. என் சுண்ணி சித்ராவின் வாயில்... உறிஞ்சுகின்றாள்.... வாயைக் கூப்பி இழுக்கின்றாள்.... சிவாவின் சுண்ணி சாந்தியின் கூதியில்...ஓ... சாந்தியின் குண்டி கிழிந்துவிடும்... ஆஹ்.... வாய் விட்டுக் கதறவேண்டும் போல் இருந்தது. அடக்கினேன்.. முனகினேன்..ம்ம்ம்...அஹ்.... ம்ம்ம்.... சீறிப் பாய்ந்தது என் வெள்ளை வெள்ளம். நேராக டாய்லெட்டினுள் காட்டினேன். பொங்கி வழிந்தது. பாய்ந்தது... ஓ...ஹ்ஹ்....

குளியலைத் தொடர்ந்தேன். மெதுவாகக் கதவைத் திறந்து எட்டிப் பார்த்தேன். யாரும் இல்லை. என் டவலை எடுத்துக் கொண்டு பாத்ரூமுக்குள் மீண்டும் புகுந்தேன். துவட்டிக்கொண்டு, துண்டைக் கட்டிக்கொண்டேன். என் ஜட்டியை அலசிக் காயப் போட்டேன்.. அறைக்கு வந்து வேறு ஆடைகள் அணிந்துகொண்டேன். ஷார்ட்ஸ் அணியலாமா என்று யோசித்தேன்.. ம்ஹும்.. வேண்டாம். என்னதான் இருந்தாலும் நண்பன் இல்லாத நேரத்தில் அவன் மனைவியிடம் கண்ணியமாக நடந்துகொள்ளவேண்டும். பைஜாமா போன்ற ஆடையும், மேலே ஒரு டி-ஷர்டும் அணிந்தேன். சாதாரணமாகவும், ரிலாக்ஸ்டாகவும் இருக்கும், அதே நேரம் கண்ணியத்தையும் காப்பாற்றலாம். சுண்ணி இப்போது தான் கக்கி முடிந்திருந்ததால், அமைதியாக ஜட்டிக்குள் உறங்கிப்போயிருந்தது.

அறையை விட்டு வெளியே வந்தேன்.

"ஐயா.. வாங்கய்யா... உக்காருங்க. அக்கா இன்னும் ரெண்டு நிமிஷத்துல வந்துருவாங்க." அமைதியுடன் அழகாக சாந்தி பேசியதைக் கேட்கவே இனிமையாக இருந்தது. தாவணியைத் தன் நெஞ்சைச் சுற்றி இறுக்கமாக அணிந்து இடுப்பில் சொருகியிருந்தாள். இன்னும் அரசல் புரசலாக தொப்புள் தெரிந்தது. ஒட்டிய வயிறு; மினுமினுக்கு இடைப் ப்ரதேசம்... அதற்கு மேலே "தலைசுற்றிப் போனேன்" என்று சொல்லும் அளவுகள். சித்ராவின் அளவு 38DD என்று அறிந்தாயிற்று. சாந்தியின் அளவுகள்? எப்படித் தெரிந்து கொள்வது. கையில் பி டித்துப் பார்த்தால்... தர்ம அடி கிடைத்தாலும் கிடைக்கும். ஆனால் அளவுகள் கிடைக்காது.

"ஹாய் அசோக்... நல்லா ரெஸ்ட் எடுத்தீங்களா?" யாழ் போன்ற இசை கேட்டுத் திரும்பினேன். அங்கே... அடேயப்பா. இந்த சித்ரா எனக்கு அதிர்ச்சி மேல் அதிர்ச்சி கொடுப்பது என்று தீர்மானித்தாள் போல. எல்லாம் இன்ப அதிர்ச்சிகள். கருப்பு ஆடை. மேலங்கி என்று சொல்லலாம். மெல்லிய சாட்டின் துணியிலினாலான ஹவுஸ்கோட் போன்ற மேலாடை. சாதாரணமாக உள்ளே அதே போன்ற ஒரு நீண்ட மேக்ஸி அணிந்து அதற்கு மேலாடையாக இதை அணியவேண்டும். ஆனால் சித்ரா மேக்ஸி எல்லாம் அணியவில்லை. உள்ளே பளீரென்று தெரிந்த கருப்பு "லவபிள்" மாடல் ப்ரா மற்றும் பேண்டீஸ். அதற்கு மேலே இந்த ஹவுஸ்கோட் மட்டுமே. சங்குக் கழுத்து, வெள்ளை க்ளீவேஜ், ப்ரா, லேசாக மேடிட்டிருந்த வெண்ணை வயிறு, ஆழமான தொப்புள், கருப்பு பேண்டீஸ், கொழுகொழுப்பான வெண்தந்தத் தொடைகள், வழுவழுப்பான முழங்கால்கள் எல்லாம் அப்பட்டமாகத் தெரிய ஆடை அணிந்திருந்தாள். கூந்தலை தலைக்கு மேலே தூக்கி உச்சிக் கொண்டையாக்கியிருந்தாள்.

"ம்ம்.." எனக்கு வார்த்தைகள் வரவில்லை.

"ஜெட் லாக் கொஞ்சமாவது விட்டிருக்கா?"

"ஓ.. இட்ஸ் ஓக்கே சித்ரா."

"நல்லா.. ஃப்ரீயா குளிச்சீங்க இல்லையா? டயர்ட்னெஸ் எல்லாம் பறந்து போயிரும்." ஃப்ரீயாகக் குளித்தேன்.. என்றால்.. நான் நிர்வாணமாகக் குளித்ததைக் குறிப்பிடுகின்றாளா?

"ஆமாம் சித்ரா.. நல்லா இருந்தது.. ஃப்ரீயா, ஃப்ரெஷ்ஷா குளிச்சேன்."

"தட்ஸ் குட்."

"நீங்களும் ஃப்ரெஷ்ஷா இருக்கீங்க.. புதுசா பறிச்ச ரோஜா மாதிரி இருக்கீங்க சித்ரா.

"வாவ்.. கனடாவுலே ரோஜாப்பூக்கள் அதிகமா பார்த்திருப்பீங்க போல." கலகலவென்று சிரித்தாள். ஆனால் நான் கூறியதை ரசித்தாள் என்று புரிந்தது.

"ம்ம்... பாத்திருக்கேன்... ஆனால் ரோஜாப்பூ மாதிரியான பெண்ணை அங்கே எல்லாம் பார்க்கமுடியாது. அங்கே எல்லாம் வெள்ளை ரோஜா தான். வாசனையே இல்லாத ரோஜா. ரோஸ் நிற ரோஜாவை இங்கே தான் பார்க்க முடியும். கமகமன்னு வாசனையா..." வேண்டுமென்றே அவ்வாறு பேசினேன். ஆழமாக மூச்சிழுத்தேன்.

"ம்ம்ம்.. நல்லாப் பேசுறீங்க. ஆனால் ரோஸ் ரோஜாவிற்கு இயற்கையிலேயே மணம் இருக்கு. ரோஸ் நிறப் பெண்ணுக்கு லக்ஸ் சோப் போட்டால் தான் மணம்." மீண்டும் சிரித்தாள். சித்ராவின் சிரிப்பைக் கேட்டுத்தான் கவிப்பேரரசு "டெலிஃபோன் மணி போல் சிரித்தவள்" என்று பாட்டெழுதினாரா?

"ம்ம்.. உக்கார்ந்து சாப்பிடுங்க அசோக்." மேசையில் இரண்டு தட்டுக்கள் வைக்கப்பட்டிருந்தன.

"நீங்க சித்ரா?.."

"ம்ம்.. நானும்தான். முதல்ல நீங்க உக்காருங்க. நான் பரிமாறுரேன். அதுக்குள்ள சாந்தி எல்லா பதார்தமும் கொண்டு வைப்பாள். அப்போ நானும் உக்காருவேன்."

"ஓக்கே சித்ரா."

கவனமாக எனக்குப் பரிமாறினாள். அருகே வந்து கையைத் தூக்கும் போது தான் நான் கவனித்தேன். சித்ராவின் அக்குள்களில் லேசான மிருதுவான அடர்த்தியில்லாத பூனை முடி எட்டிப் பார்த்தது. கத்திரிக்கோலோ ப்ளேடோ வைத்தே இல்லை போல.

"அக்கா.. உக்காருங்கக்கா.. நான் வைக்கிறேன்." தாவணியை தன் இடுப்பில் இறுக்கமாக சொருகியவாறு சாந்தி வந்தாள்.

"ம்ம்.. போடு டி." என்று சித்ராவும் அமர்ந்தாள்.

சாதாரணமான கலகலப்பில் பேச்சு சென்றது. என் அருகே... மிக மிக அருகே நின்று சாந்தி என்னைக் கவனித்தாள். சித்ரா தனக்கு வேண்டியவற்றை தானே பரிமாறிக்கொண்டாள். ஒவ்வொரு முறை அவள் கை நீட்டும் போதும், கைகளுக்கடியில் மிருதுவான அக்குள் முடிகள் என் கண்களைத் தாக்கும். ம்ம்ம்... என்ன சுகந்தமான மணம். லக்ஸ் சோப்பின் மகிமை தான் என்ன!!!!

சாந்தி, பாய்ந்து பாய்ந்து கவனித்தாள். என் மீது உரசவில்லை.. அவ்வளவுதான். ஆனால் என்னேரம் உரசிவிடுமோ என்று என் நெஞ்சை திக் திக் என்று அடிக்க வைக்கும் அருகாமையில் சாந்தியின் மார்பகங்கள் பயணிக்கும். என் தோளிலிருந்து அரை செண்டிமீட்டர் தொலைவில் குத்தீட்டிகளாய் நிற்கும். ஆனால் உரசாது. குனிந்து மேசையிலிருந்து பாத்திரம் எடுக்கும் போது அவள் வெண்ணை வயிறு என் முழங்கைக்கு மிக அருகே வந்து ஒட்டி உரசுவது போலிருக்கும்.. ஆனால் தொடாது.

இடையிடையே சித்ராவின் செப்புவாய் நகருதலைக் காணவேண்டுமே!! டெலிஃபோன் மணி சிரிப்பைக் கேட்க வேண்டுமே!!!... அடாடாடா... உண்மையிலேயே மகிழ்ச்சியான சங்கடங்கள்.

என் கழுத்து வரை இந்தக் காம சங்கடங்கள் ஏறி என் கண் விழி பிதுங்கி நின்றேன்.

ஆனால் "என்னவளே... அடி என்னவளே..." என்று பாட முடியாமல் திணறினேன். ஏனென்றால் சித்ரா என்னவள் அல்ல. என் நண்பனின் சொத்து. என் உயிர் தோழன் மனைவியைத் தொட்டுப் பார்க்கலாமா? எனக்கு சகோதரி போன்றவள்.

"ம்ம்ம்.. அருமையான விருந்து சித்ரா.." நாக்கு சப்பு கொட்டினேன். உண்மையாகவே இது போன்ற் தென்னிந்திய சாப்பாடு உண்டு எத்தனை வருடங்கள் ஆகிவிட்டன!!

"ஓஹோ.. இந்த விருந்துக்கே ஐயா இப்பிடி ஆயிட்டீங்களா? நீங்க இண்டியாவுல தங்கியிருக்கிற வரையிலும் இன்னும் எவ்வளவோ விருந்தெல்லாம் இருக்கே!! இல்லியா சாந்தி?" நான் ஆடிப்போனேன். சித்ராவின் பேச்சில் ஏதோ ஒரு suggestion இருக்கின்றதா? விருந்து படைக்கப்போகின்றாளா? அதுவும் சாந்தி அதற்கு உடந்தையா? சாந்தியைப் பார்த்தேன். நிர்மலமான இளம் முகத்தில் ஒரு நமுட்டுச் சிரிப்பு. லேசான வெட்கம். அவள் மூக்கில் பொடிசான மூக்குத்தி மினுமினுத்தது. தாவணி மூடிய இளம் நெஞ்சம் ஏறித் தாழ்ந்தது.

"ம்ம். ஆமாம்கா." சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு வேகமாக உள்ளே சென்றாள். நிச்சயம் என்னவோ நடக்கப் போகின்றது. சித்ராவின் அப்பட்டமான சாட்டின் துணி ஹவுஸ்கோட் வேறு என்னை பாடாய்ப் படுத்துகின்றது. குத்தீட்டி முலைகள் ஹவுஸ்கோட்டைத் தூக்கி நிறுத்தி என்னை பார்த்து சிரிப்பது போலிருந்தது.

உணவு முடித்து எழுந்தேன். "வாங்க அசோக்." சித்ரா முன்னால் செல்ல நான் பின் தொடர்ந்தேன். பின்புறக் கொப்பரைகளின் உல்லாசமான ஆட்டம். சாட்டின் போன்ற அவள் மேனி மீது சாட்டின் துணி வழுக்கிக்கொண்டு சென்றது. சிறிய ஜட்டி உள்ளே தெரிந்தது. பாதி ஜட்டி அவள் குண்டிக்கும்பங்களுக்கு இடையே காணாமல் போயிருந்ததால், பாதி குண்டிகள் வெள்ளைவெளேர் என்று வெட்டவெளிச்சம். கிள்ளத்தூண்டும் குண்டிகள். வேண்டுமென்றே, நான் கிள்ளவேண்டும் என்றே சித்ரா இது போல் செய்கின்றாளோ?

அவள் வாஷ் பேசினில் முதலில் கை கழுவினாள். பின்னர் நான் கை கழுவும் போது சாந்தி சித்ராவிடம் ஒரு சிறிய டர்க்கி டவல் நீட்ட, அவள் கை துடைத்துக்கொண்டாள். முகத்தையும் துடைத்தாள். முகத்திலிருந்து அவள் கழுத்திலும் அதற்கு சற்று கீழேயும் வழிந்த நீரையும் துடைத்தாள். துடைத்துவிட்டு அதே டவலை என்னிடம் தந்தாள் சித்ரா. டவலை முகர்ந்தேன்..ம்ம்ம்ம்.. சித்ராவின் வாசனை. என் அழகி சித்ராவின் முலைகளின் முகட்டுகளைத் துடைத்த வாசனை... ஆஹா.. அதற்குள் இவள் என் சித்ரா ஆகிவிட்டாளா? கை, முகம் எல்லாம் துடைத்துவிட்டுப் பார்த்தேன். இன்னும் அங்கேயே நின்றுகொண்டிருந்தாள் சித்ரா. தொடுதூரத்தில் அவள் முலைகள். என்னிடமிருந்து டவலை வாங்கிக்கொண்டாள்.

"இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோங்க அசோக். எனக்கும் கொஞ்சம் பர்சனல் வொர்க் இருக்கு. மதியத்துக்கு மேலே எங்கேயாவது ஊர் சுத்தப் போகலாம்." so ஊர் சுற்ற எனக்கு ஒரு பெண் துணை இன்று கிட்டப் போகின்றது. அவள் கூறியதும் சரியே. உண்ட மயக்கம் தொண்டனுக்கும் உண்டு. அருமையான விருந்து படைத்த சாந்திக்கு என் மனமார்ந்த நன்றியைத் தெரிவித்து என் அறை நோக்கி நடந்தேன்.

"எது வேணும்னாலும் 31 நம்பர் அழுத்தி, சாந்தி கிட்ட சொல்லுங்க அசோக். உங்களோட எல்லாத் தேவைகளையும் அவள் பூர்த்தி செய்வாள்."

என் தேவை இப்போது என் சுண்ணிக்கு ரிலீஸ். அதைத் தருவாளா? என் அறைக்குள் நுழையும் முன் ஒரு முறை திரும்பிப் பார்த்தேன். இரு இளம் பெண்களும் அருகருகே நின்றுகொண்டிருந்தனர். சாந்தியின் கண்களில் ஆவல், அவள் இதழ்களில் புன்முறுவல், கண்கள் தாழ்ந்ததில் வெட்கம் தெரிந்தது. ஆனால் சித்ராவின் பார்வையில்.. ம்ம்ம்.. அப்பட்டமான அழைப்பு தெரிந்தது. எப்படியும் மசிந்துவிடும் கேஸ் தான். பொறுமை.. பொறுமை.. அசோக்... பொறுத்திரு. சித்ரா வந்து வலையில் விழட்டும்.

என் அறைக்குள் ஓடினேன். சில்லென்ற ஏஸி ஓடிக்கொண்டிருந்தது. குளிர்காலத்திலும் எனக்கு ஏஸி தேவைப்பட்டது. ஏனென்றால் டொரொண்டோ வின் வானிலைக்குப் பழக்கப்பட்டுப் போயிருந்தேன். ஆனால் குளிரிலும் வியர்த்தது. சித்ராவும் சாந்தியும் ஏற்படுத்திய சூட்டின் விளைவு. தாங்கமுடியவில்லை. பைஜாமா, சட்டை எல்லாம் அவிழ்த்தேன். வேண்டாம் போ.. என்று ஜட்டியையும் அவிழ்த்து, என் துடிக்கும் தம்பிக்கு விடுதலையளித்தேன். சரசரவென்று சாரைப்பாம்பு போல் சீறினான். முக்காலடிக்குக் குச்சி போல் நீண்டான். பாத்ரூமுக்குள் சென்று சிறுநீர் கழித்துவிட்டு வந்தேன். கொஞ்சம் ரிலீஃப். அப்படியே அம்மணமாகப் படுத்துக்கொண்டேன். சில்லென்ற ஏஸிக் காற்று அடித்தது. மெத்து மெத்து வென்றிருந்த ராஜஸ்தான் சில்க் போர்வையை எடுத்து கழுத்து வரை மூடிக்கொண்டேன். அருமையான போர்வை. தாராளமாக மூன்று அல்லது நான்கு பேர் அதற்குள் புகுந்துகொள்ளலாம். ம்ம்ம் கதகதப்பு. இத்துடன் ஒரு பெண்ணின் கதகதப்பும் சேர்ந்தால்!!!! மெதுவாக போர்வைக்குள் கையடிக்கத் தொடங்கினேன்.

ச்சே.... இந்த சித்ராவும் சாந்தியும் என் மனக்கண்கள் முன்னால் வந்து நின்று வாட்டுகின்றார்களே!!! அந்த கருப்பு நிற சாட்டின் ஹவுஸ்கோட்டை விலக்கினால்??? வாஹ்... கருப்பு லேஸ் ப்ரா பேண்டீஸுக்குள் சந்தன மேனி அடங்கியிருக்குமா? சாந்தி ஏன் தொப்புளுக்குக் கீழ் தாவணி கட்டவேண்டும்? விரல் விட்டு அவள் தொப்புளை நோண்டினால்??? அஹ்.. வெட்கத்தில் சிவக்கும் சாந்தியின் பொன்னிற முகம் என் மனத்தில் நிழலாடியது. விடுங்கய்யா... என்று சிணுங்குவாளா? இல்லை சிணுங்காமல் என் மீது சாய்வாளா? சாய்ந்தால்.. ம்ம்ம்.. இரு இளம் மெத்தைகள்.. அப்போது சித்ராவின் சிவந்த சிறிய வாயின் தடித்த உதடுகள் O போல் குவியும்.. அதற்குள் என்னுடைய 10 இன்ச் பூளைச் சொருகி.. ஐயோ... கடவுளே.. என்ன கற்பனை!.

இடது புறம் புரண்டுப் படுத்தேன். வலதுகையால் மெதுவாக சுண்ணியை ஆட்டியபடி கண்ணயர்ந்தேன்.

திடீரென்று

என்ன நடந்தது???
தொடரும்