பாவையின் பார்வையில்..

என் பெயர் பாலா. வயது 22. நான் புதுக்கோட்டையில் வசிக்கிறேன். பி.ஏ., தமிழ் இலக்கியம் படிக்கிறேன். நான் தினமும் பேருந்தில் செல்வது வழக்கம். எங்கள் கல்லூரி பூலாங்குரிச்சியில் உள்ளது. புதுக்கோட்டையில் இருந்து 28 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது. எங்கள் கல்லூரி பேறுந்து நிருத்தத்தில் சில சமயம் தான் பெண்களைப் பார்க்க முடியும். ஏன் என்றால் அது ஆண்கள் மட்டுமே படிக்கும் கல்லூரி. நான் வழக்கமாக டியூஷன் முடிந்து வர 6 மணி ஆகி விடும்.

அன்றைய தினம்...
பேருந்து நிருத்ததில் யாருமே இல்லை. ஏனெனில் இன்று பந்த். ஒரு கடையும் இல்லை. ஒரே ஒரு பெண் மட்டும் நின்று கொன்டு இருந்தாள். நான் மிகவும் மகிழ்சியாக பேருந்து நிருத்தம் நோக்கி சென்றேன். அங்கு 28 வயது மதிக்கத் தக்க இளம் பெண் ஒருத்தி நின்றிருந்தாள். நான் என் தலையை சீவிக் கொண்டு அவள் அருகில் நின்றேன். அவள் முகத்தை பார்த்தேன். மிகவும் அழகாக இருந்தாள். அவளைப் பற்றி வல, வல என்று சொல்வதை விட சுருக்கமாக சொல்கிறேன். என் அருகில் நின்றவள் நடிகை நமீதா போலவே இருந்தாள். இருவருக்கும் குறைந்த பட்சம் ஆறு வித்தியாசம் கூட கண்டு பிடிக்க முடியாது. மெல்ல அவளை நோட்டம் விட்டேன். அவள் அடிக்கடி என்னைப் பார்த்த வண்ணம் இருந்தாள். எனக்கு ஜிவ்வென்று ஆனது. அவள் சுற்றும் முற்றும் திரும்பி பார்த்து விட்டு மீண்டும் என் மீது பார்வையைப் பதித்தாள். ஒரு அழகிய பெண் என்னை சைட் அடிப்பது எனக்கு மிகவும் மகிழ்சியைத் தந்தது.

அவள் இப்போது ஒரு சிறு தயக்கத்துடன் என்னிடம் ஏதோ கேட்க வருவதை உணர்ந்தேன். பாலா உனக்கு இன்று செம லக்குடா என மனதுக்குள் எண்ணிக் கொண்டேன். எனக்கும் அவளிடம் பேச ஆசை. ஆனால் அடக்கிக் கொண்டேன். அவளே பேசட்டும் என நினைத்தேன். ஒரு வேளை அவள் தேவிடியாளா இருக்குமோ என்ற எண்ணம் தோன்றியது. சே... சே... அப்படிப் பட்டவள் ஏன் தயங்கி நிற்க வெண்டும். அவள் முகம் நல்ல குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பெண்ணாக காட்டியது. நான் மெதுவாக பேருந்து வருகிறதா என பார்க்கும் சாக்கில் அவளைப் பார்த்தேன். அவள் கண்கள் சந்தேகம் இல்லாமல் என்னைப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தன. அவள் கண்களை அதிக நேரம் பார்க்க முடியாமல் திரும்பினேன். அவள் உதடுகள் ஏதோ சொல்ல நினைக்கின்றன. இதற்கு மேல் எனக்கு பொறுமை இல்லை. அவளிடம் பேச்சு கொடுக்கலாம் என திரும்பினேன். அதற்குள் அவளே பேசி விட்டாள்.

"திருச்சிக்கு எத்தனை மணிக்கு பேருந்து வரும்",என்றாள்.
"திருச்சிக்கு பேருந்து இல்லை. புதுக்கோட்டை பொய் தான் போகனும். உங்கல இந்த ஏரியாவில நான் பார்த்ததே இல்லையே. ஆமா, நீங்க எந்த ஊரு.என்ன விசயமா திருச்சி போகனும்",என்றேன்.

நான் பேசி முடிக்கும் போது அவள் கண்களைக் கவனித்தேன். லேசாக கலங்கி இருந்தது. அவளிடம் எந்த பதிலும் இல்லை. சில நொடிகளில் அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் அதிகமாக பொங்கியது. அதற்கு மேல் நான் எதுவும் பேச வில்லை. அவள் ஆப்பிள் கண்ணங்களை கண்ணீர் நனைத்தது.
"ஐய்யோ... இதுக்கு போய் ஏங்க அழுகுரீங்க. யாராவது பாத்தா, தப்ப நெனச்சுப்பாங்க. கண்ணீர தொடைங்க", என்று கூறி கர்ச்சிஃபை நீட்டினேன். அவள் சேலைத் தலைப்பால் கண்ணேரைத் துடைத்துக் கொண்டாள்.
மெல்லிய விசும்பலுடன் பெசத் துவங்கினாள்.
"நான் திருச்சி பக்கத்துல கீரனூரில் இருந்து வர்ரேன். அம்மா வீட்டுக்கு போயிட்டு ஊருக்கு திரும்பினா என் பணத்தைக் காணோம். ஊருக்கும் போக முடியல. வீட்டுக்கும் திரும்பி போக முடியல. கையில காசும் இல்லை. என்ன பன்னுரதுனு தெரியல", என கண்ணைக் கசக்கினாள்.

"சரி வீட்டுக்கு ஃபோன் பன்னி காசு எடுத்துட்டு வர சொல்லும்மா", என்றேன்.
"எங்க வீடு 26 கி.மீ., தூரத்துல இருக்கு. வீட்டுல ஃபோன் கூட இல்ல", என்றாள்.
அவள் புடவை முந்தானையால் கண்ணீரைத் துடைக்கும் போது அவளது இடுப்புப் பகுதி தாரளமாக தரிசனம் அளித்தது. அவளின் வளது பக்க காய்களும் லேசாகத் தெர்ந்தது. அவளின் மஞ்சள் நிற இடுப்பு என்னை சுண்டி இழுத்தது. அவளின் ஜாக்கெட்டுக்குள் இருந்த கருப்பு நிற பிரா என்னை ஏதோ செய்தது. அவளின் பேச்சு காதில் விழுந்தாலும் என் மனம் அவள் அழகை ரசித்துக் கொண்டு தான் இருந்தது.

"சரி. என்னைய என்னம்மா பண்ணச் சொல்லுர", என்றேன்.
"தம்பி, உங்கள பாத்தா படிக்குர புள்ள மாதிரி தெரியுது. ஊருக்கு போக பணம் கொடுத்தீங்கன்ன ரொம்ப புண்ணியமா போகும். பணத்த நான் மணி ஆர்டர் பன்னிடரேன்.நீங்க தான் எனக்கு உதவனும்", என கூறிக் கொண்டே என் காலில் விழப் போனாள்.நான் பதரிப் போய் அவள் தோள்களை பற்றித் தூக்கினேன். அப்போது அவளின் காய்கள் ஜாக்கெட்டுக்குள் அப்பட்டமாக காட்சி அளித்தன.

என் மனதில் ஏதோ தைரியம்... அவளுக்கும் என்னை விட்டால் வேரு நாதி இல்லை. கேட்டுப் பார்ப்போம் என மனம் தூன்டியது. நான் உரிமையுடன் அவள் கண்ணீரை என் கைகளால் துடைத்தேன். ஒரு கையை அவள் முதுகில் போட்டேன். அவள் எதுவும் சொல்ல வில்லை. அந்த தைரியத்தில் அவளது கண்ணத்தில் முத்தம் இட்டேன். அவள் லேசாக என் பிடியில் இருந்து விலகினாள்.

"என்ன தம்பி இப்படி எல்லாம் பன்னுரீங்க. இந்த மாதிரி ஒரு நிலைமை உங்க அக்காவுக்கு வந்தால்.... உங்க மனசில மனிதாபிமானமே இல்லையா", என்றாள்.

"எங்க அக்காவுக்கு இப்படி ஒரு நிலை வந்தாலும் எவனும் சும்மா பணம் கொடுக்க மாட்டான். கொடுக்குற காசுக்கு வேலை பார்த்துட்டு தான் போவான். உனக்கு பணம் வேனுமா, வேனாமா", என முறைத்தேன்.

அவள் இன்னும் அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளாமல்,"வேணும்", என தலை ஆட்டினாள். நான் அவள் கையை இறுக்கமாகப் பற்றிக் கொண்டு,"பக்கத்துல காடு இருக்கு. அங்க பொயிரலாம்", என அவள் பதிளுக்கு கூட காத்திராமல் அவளை இழுத்துக் கொன்டு சென்றேன்.

ஒரு நல்ல மறைவிடம் வந்ததும் அவளை இறுக்கி அணைத்து முத்தம் இட்டேன். அவளது புடவையை உருவி எரிந்து விட்டு, என் கைகள் அவளது ஜாக்கெட்டுக்குள் ஊர்ந்தன. ஊக்குகளைக் கழட்டி ஜாக்கெட்டுக்குள் பிராவோடு அவளது முலைகலைக் கசக்கினேன். அவளது பிராவையும் பின்னால் கை விட்டு கழட்டினேன். அந்த மங்கிய வெளிச்சத்திளும் அவளது முலைகள் பளிச்சிட்டன. உருட்டி, உருட்டி பிசைந்தேன். ஒரு முலையை என் வாயில் போட்டு சப்பினேன்.ஆரம்பத்தில் இருந்த வேகத்தை இப்போது குறைத்துக் கொண்டேன். மேல்ல அனுபவித்து சுவைத்தேன். அவள் முலைகள் இரன்டும் கட்டுக் குழையாமல் கும்மென்று இருந்தது.

என் வலது கை அவளின் பாவாடை நாடாவின் முடிச்சைத் தேடிக் கொண்டு இருந்தன. இப்போது அவள் முழு நிர்வாணமாய் என் முன் நின்று கொண்டு இருந்தாள். அவளைப் படுக்க சொன்னேன். அவள் எந்த எதிர்ப்பும் காட்டாமல் அமைதியாக படுத்துக் கொண்டு கால்களை விரித்துக் காட்டினாள். அவளும் என் செயல்களை ரசிக்கிராளோ என்ற சந்தேகம் எனக்குள் வந்தது. அவளின் கூதி மேட்டில் கைகளை வைத்து தேய்த்தேன். என் இரு கைகளாலும் அவளது கோதியைப் பிளந்தேன். என் நாக்கை அவள் கூதிக்குள் செழுத்தி நன்றாக நக்கினேன்.

அவளிடம் இருந்து மெல்லிய முனகல் ஒலி எழுந்தது. அது எனக்கு மேலும் போதை ஊட்டியது. என் நாக்கை இன்னும் ஆழமாக செழுத்தினேன். முனகல் சத்தம் சிரிது அதிகரித்து இருந்தது. அவளும் அனுபவிக்கிறாள் என்பது இப்போது உறுதி ஆனது. நான் தொடர்து நக்கிக் கொண்டே இருந்தேன்.

"சீக்கிரம் உள்ள விடு", என்றாள். நான் நக்கலாக சிரித்தேன்."என்னமோ அக்கா, தங்கச்சினு டயலாக் விட்ட. இப்ப நீயே ஒழுக்கச் சொல்லுர", என்றேன்.

"இப்ப உள்ள விடப் போறியா இல்லையா", என்று என் பதிலுக்குக் கூட காத்திருக்காமல் என் சுன்னியை பிடித்து இழுத்து அவள் கூதி மேட்டில் தேய்த்தாள்.

அவள் கை விரல்களால் என் சுன்னியை உருவி விட்டாள். எனக்கும் இதற்கு மேல் பொறுமை இல்லை. என் கைகளால் அவள் கூதியை பிளந்து என் பூலை மெல்ல உள்ளே நுழைத்தேன். அவள் வலி தாங்காமல் கத்தி விட்டாள். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உள்ளே நுழைத்து முழுவதுமாக செழுத்தி விட்டேன். மெதுவாக வெளியே எடுத்து உள்ளே சொருகினேன். மீன்டும் மெதுவாக வெளியே எடுத்து சிறிது வேகமாக இடித்தேன். அவள் ஒரு கையால் என் சுன்னி வெளியேறி விடாமல் பார்த்துக் கொண்டாள். என் சுன்னி உள்ளே, வெளியே என விளையாடிக் கொண்டு இருந்தான். என் கைகளால் அவளது மலைகளை (முலைகளை) உருட்டி, பிசைந்து மனம் போன போக்கில் பதம் பார்த்தேன்.
அவளது இடழ்களில் முத்த மழை பொளிந்தேன். அவள் முகமெங்கும் நாக்கால் நக்கினேன்.
அவளது கையாள் என் முதுகை வருடிக் கொண்டு இருந்தாள்.

நீன்ட நேர திரு விளையாடளுக்குப் பிறகு என் சுன்னியில் இருந்து விந்து வர தயாராக இருந்தது. என் வேகம் அதிகரித்தது. என் குத்துக்கள் கட்டுப்பாடில்லாமல் அவள் அடி புன்டையில் குத்தியது. அது எனக்கு அதிக போதையைக் கொடுத்தது. என் கைகள் வெறித் தனமாய் அவள் முலைகலைக் கசக்கியது. என் சுன்னி உச்ச நிலையை அடைந்தது. சூடான கஞ்சியை அவள் கூதிக்குள் பாய்ச்சினேன்.

நான் மிகவும் சோர்வடைந்து அவளின் மேல் சாஇந்தேன். அவளது கைகள் என் தலையை வருடிக் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தன. நான் கீழே இறங்கி உடைகளை மாட்டிக் கொன்டு இருந்தேன். அவள் முகத்தைப் பார்த்தேன். தெளிவாக, கலையாக காணப் பட்டாள். அவள் முகத்தில் சந்தோசம் தெரிந்தது.

"என்னங்க உங்களுக்கு வருத்தமா இல்லையா. வேற ஒரு ஆம்பல உங்க கூட படுத்துருக்கேன். உங்க முகத்துல எந்த வருத்தமும் இல்லையே", என்றேன்.

"ரொம்ப நாளா வாடிப் பொயிருந்த என்னோட கூதி இன்னக்கி தான் பசி ஆறி இருக்கு. நான் ஏன் கவலைப் படனும். இன்னக்கி தான் ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு", என்றாள்.
இதை கேட்டதும் என் தம்பி அடுத்த சுற்றுக்கு தயார் ஆனான். அவள் மேல் பாய்ந்தேன். இப்போது அவளது கைகள் என் ஜட்டியை களட்டி என் சுன்னியை வெளியே எடுத்தன. என் சுன்னியை அவள் கைகள் உருவிப் பிடித்தன. மென்மையான அவள் கை பட்டதும் என் சுன்னி சீறி பாய்ந்தது. அதை அப்படியே அவள் வாய்க்குள் திணித்துக் கொண்டாள்.

அடுத்த அரை மணி நேரம் என் தம்பி அவள் வாயில் சிறைப் பட்டுக் கிடந்தான். என் சுடு கஞ்சியை அவள் வாய்க்குள் கொட்டிய பிறகு தான் என் தம்பிக்கு விடுதலை கொடுத்தாள்.

அன்று இரவு காட்டிலேயே காமத்துடன் முடிந்தது. காலை அவள் கையில் சிரிது பணத்தைக் கொடுத்து பேருந்தில் ஏற்றி விட்டேன். மிகவும் வருத்தத்துடன் பிரிந்தோம். "அடுத எப்ப", என்றேன். அவள் வேட்டு விலாசம் கொடுத்தாள்.

"நேரம் கெடைச்சா வாங்க", என்று கூறி விடை பெற்றவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். பேருந்து மறையும் வரை பார்த்துக் கொன்டே இருந்து விட்டு வீடு சென்றேன்.
அதன் பின் அவளை எங்கும் காண முடிய வில்லை.