மாமியாருடன் காதல் வருமா? திகட்ட திகட்ட காமசுகத்தை அள்ளித்தரும் காதல் வருமா? ஈடு இணையில்லா இன்பசுகத்தை சொல்லித்தரும் காதல் வருமா? வரும். மனைவி சரியில்லாவிட்டால் வரும். மாமியார் சரியாயிருந்தால் வரும். மனைவி தர மறந்த காம சுகத்தை, அவளுடைய அம்மா அள்ளி வீசிய கதைதான் இந்த கதை.. காதல் உணர்வோடு மாமியாருடன் காமக்கதை படிக்கும் கதை.. இது ஒரு தகாத உறவுக்கதை. பிடிக்காதவர்கள் தொடர வேண்டாம்.
நான் காலிங் பெல்லை அழுத்திவிட்டு, கதவு திறப்பதற்காக காத்திருந்தேன். கற்பகம் அத்தை வந்து கதவை திறந்தாள். என்னை பார்த்ததும் லேசாக புன்னகைத்தாள். நான் கையில் வைத்திருந்த பேக்கை வாங்கிக் கொண்டாள். ஷூவை கழட்டும் வரை என்னருகே நின்று இருந்தவள், கழட்டியதும் அதை எடுத்து செருப்பு ஸ்டாண்டில் வைத்தாள். நான் வீட்டுக்குள் நடக்க என்னை பின்தொடர்ந்தாள். கற்பகம் எனது மாமியார். என் மனைவி லேகாவின் அம்மா.
"என்ன மாப்ளை, இன்னைக்கு ரொம்ப லேட்டாயிருச்சு?"
"கடைசி நேரத்துல கொஞ்சம் வேலையாப் போச்சு அத்தை. லேகா வந்துட்டாளா?"
"வந்துட்டா... ஆனா.." கற்பகம் சொல்ல வந்ததை இழுத்தாள்.
"என்னாச்சு அத்தை?" நான் அவளை திரும்பி பார்த்து கேட்டேன்.
"கண்ணு மண்ணு தெரியாம குடிச்சுட்டு வந்துருக்கா. தூங்குறா.."
அத்தை சொன்னதை கேட்டதும் எனக்கு மனதில் ஒரு இனம்புரியாத இயலாமை வந்து உட்கார்ந்து கொண்டது.
"டெயிலி நடக்குறதுதான அத்தை.. விடுங்க"
நான் சலிப்புடன் சொல்லிவிட்டு, உள்ளே சென்றேன். பேன்ட் ஷர்ட்டை கழட்டி விட்டு, லுங்கி எடுத்து கட்டிக் கொண்டேன். முகம் கழுவிவிட்டு, பால்கனிக்கு சென்றேன். ஒரு சிகரெட் எடுத்து பற்ற வைத்துக் கொண்டேன். சாலையை வெறிக்க ஆரம்பித்தேன். இருளாய் இருந்த சாலையில் ஒளிக்கற்றைகளை தெளித்தவாறு எப்போதாவது ஓரிரு வாகனங்கள் வந்து போய்க் கொண்டு இருந்தன. கண்ணை விட்டு மறையும் வரை அந்த வாகனங்களையே பார்ப்பேன். பின்பு அடுத்த வாகனம் வருவதற்காக காத்திருப்பேன்.
மனதுக்குள் வாழ்க்கை பற்றி லேசான சலிப்பு வந்திருந்தது. எல்லாம் என் மனைவி லேகாவின் செய்கைகளால்தான். எங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகி ஒரு வருடம்தான் ஆகிறது. இந்த ஒரு வருடத்தில் அவளிடம் எவ்வளவு மாற்றங்கள்? கல்யாணம் ஆன புதிதில் அடக்கமாய் இருந்தவள், இப்போது என்ன ஆர்ப்பாட்டம் செய்கிறாள்? திகட்ட திகட்ட தேன் அள்ளித் தந்தவள், இப்போது தீயாய் கொட்டுகிறாள்.
எல்லாம் என்னால் வந்ததுதான். நான் வேலைக்கு சென்றதும் அவளுக்கு வீட்டில் தனியாக இருக்க போரடிக்கும் என்று ஏதாவது லேடீஸ் கிளப்பில் சேர்ந்து கொள்ள நான்தான் சொன்னேன். முதலில் விருப்பம் இல்லாமல் சேர்ந்தவள், பின்பு அந்த வேலைகளிலேயே மூழ்கிப் போனாள். வீட்டு வேலையை விட்டு விட்டு கிளப் வேலையாக அலைந்தாள். குடிக்க பழகிக் கொண்டாள். கொஞ்ச நாளில் நிலைமை மிக மோசமாய் போனது. தினமும் பார்ட்டி, தண்ணி என்று திரிகிறாள். நன்றாக குடித்துவிட்டு நடுராத்திரியில் வந்து நிற்கிறாள். நான் சொல்வதை காது கொடுத்தே கேட்பதில்லை. அறிவுரை சொன்னால், விவாகரத்து கொடுத்துவிடுங்கள் என்று திமிராக சொல்கிறாள். அவளை எதிர்த்து எதுவும் செய்ய முடியாமல் மனதுக்குள்ளே அழுது கொண்டு இருக்கிறேன்.
"மாப்ளை.." பின்னால் இருந்து கற்பகத்தின் குரல் கேட்டு திரும்பினேன்.
"என்ன அத்தை?"
"சாப்பாடு எடுத்து வைக்கவா?"
"எனக்கு பசியில்லை அத்தை. ஒரு காபி மட்டும் போட்டு தரீங்களா?"
சாப்பாடு வேண்டாம் என்றதும் சிறிது நேரம் என்னை இரக்கமாய் பார்த்த கற்பகம், பின்பு "சரி மாப்ளை" என்றுவிட்டு உள்ளே சென்றாள். எங்களுக்கு கல்யாணம் ஆன ஒரு மாதத்தில் எனது மாமனார் தவறிவிட்டார். எங்களுடனே இருந்து விடுங்கள் என்று கற்பகத்தை நான்தான் எங்கள் வீட்டிற்கு அழைத்து வந்தேன். என் மாமியார் மிகவும் நல்ல பெண்மணி. லேகா ஊதாரித்தனமாய் ஊர் சுற்ற, என் மாமியார்தான் வீட்டு வேலை எல்லாம் பார்த்துக் கொள்கிறாள். மகளுடைய அராஜகத்தை கண்டு அவள் அழுகாத நாளில்லை. என் மீது மிக அதிகமான மதிப்பும், மரியாதையும் வைத்திருக்கிறாள். என் மாமியார் இல்லாவிட்டால் நான் மிகவும் கஷ்டப்பட்டு இருப்பேன் என்று அடிக்கடி நினைத்துக் கொள்வேன்.
ஒரு பத்து நிமிடத்தில் கற்பகம் கையில் காபியோடு வந்தாள். நான் வாங்கி ஒரு மடக்கு குடித்தேன். மீண்டும் ஒரு சிகரெட் எடுத்து பற்ற வைத்துக் கொண்டேன். காபியை ஒவ்வொரு மடக்காய் விழுங்கி விட்டு, சிகரெட் புகையை உள்ளிழுத்து வெளியே ஊத ஆரம்பித்தேன். கற்பகம் எனக்கு அருகில் வந்து நின்று கொண்டாள். கைகளை கட்டிக் கொண்டாள். என்னோடு சேர்ந்து சாலையை வெறிக்க ஆரம்பித்தாள்.
"நீங்க சாப்பிட்டாச்சா அத்தை?"
"ம்ம்.. ஆச்சு மாப்ளை. உங்களுக்கு புடிக்கும்னு கத்தரிக்கா மசியல் பண்ணி வச்சிருந்தேன்"
"மிச்சம் இருந்தா ப்ரிட்ஜ்ல எடுத்து வைங்க அத்தை. நாளைக்கு சாப்பிடுறேன்"
"சரி மாப்ளை"
கொஞ்ச நேரம் இருவரும் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாய் சாலையை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தோம். எங்கோ ஊளையிடும் ஒரு நாயின் குரலை தவிர முழு நிசப்தம். பின்பு கற்பகத்திடம் இருந்து லேசாக விசும்பல் ஒலி கேட்க நான் திரும்பி பார்த்தேன். அவளுடைய கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வந்து கொண்டு இருந்தது. நான் பதறிப் போனேன்.
"ஐயயோ..என்னாச்சு அத்தை? ஏன் அழறீங்க?"
"எல்லாம் என் வயித்துல பொறந்த அந்த அடங்கா பிடாரியை நெனச்சுதான் மாப்ளை. இப்படி பண்ணுறாளே?"
"விடுங்க அத்தை. இப்பல்லாம் அவ பண்றது எனக்கு பழகிப் போச்சு"
"எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு மாப்ளை. இப்படி ஒரு பொண்ணை பெத்து உங்க வாழ்க்கையை நாசமாக்கிட்டேனே"
"அவ செய்றதுக்கு நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க அத்தை? தேவையில்லாம நீங்க உங்க மனசைப் போட்டு குழப்பிக்காதீங்க"
"ஏன்தான் இந்த ஆட்டம் ஆடுறாளோ?"
"அவ நல்லவதான் அத்தை. சேர்க்கை சரியில்லை"
"ம்ம்ம்.. எப்பதான் அவளுக்கு நல்ல புத்தி வரப் போகுதோ? ஒரு குழந்தை பொறந்தாளாவது அவ மனசு கொஞ்சம் மாறும்னு நெனைக்கிறேன். அதுவும் நடக்கலை"
கற்பகம் சொன்னதை கேட்டதும், எனக்கு மனதுக்குள் ஒரு தீவிர விரக்தி பரவியது. அந்த விரக்தியுடன் ஒரு வறட்டு புன்னகையை வெளிப்படுத்தினேன். குழந்தையா? எப்படி பிறக்கும்? எதிலும் ஈடுபாடு இல்லாமல் இருப்பவளுக்கு குழந்தை எப்படி பிறக்கும்? ஒரு நீண்ட பெருமூச்செறிந்து விட்டு சொன்னேன்.
"டெயிலி குடிச்சுட்டு வந்து படுத்துக்கிட்டா, கொழந்தை எப்படி பொறக்கும் அத்தை? அதுக்கு வேற ஒண்ணு பண்ணனுமே?"
"மா...மாப்..ளை"
கற்பகத்திடம் இருந்து வார்த்தை தடுமாறி வெளிவந்தது. நான் சொன்ன வார்த்தைகளின் அர்த்தம் அவளை வெகுவாய் தாக்கியிருந்தது. நான் கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக இருந்து விட்டு தொடர்ந்தேன்.
"உங்ககிட்ட சொல்றதுக்கே எனக்கு வெக்கமா இருக்கு அத்தை. இருந்தாலும் சொல்றேன். நான் உங்க பொண்ணை தொட்டு ஆறு மாசம் ஆகப் போகுது. ஒண்ணு குடிச்சுட்டு வந்து தூங்கிடுவா. இல்லைனா என்கூட சண்டை போட்டுட்டு அழுதுகிட்டே தூங்கிடுவா. என்னை தொடவே விடுறது இல்லை. எனக்கும் இப்போ கொஞ்ச கொஞ்சமா அந்த ஆசையே கொறைய ஆரம்பிச்சுடுச்சு. அவளைப் பாத்தா ஆத்திரம் வருது.. இல்லைனா இரக்கம் வருது.. அந்த மாதிரி பீலிங்கே அவகிட்ட இப்பல்லாம் வர்றது இல்லை. ம்ம்ம்ம்... நானும் இன்னைக்கு சரியாயிடும்.. நாளைக்கு சரியாயிடும்னு காத்துக்கிட்டு இருக்கேன். என்னைக்கு அவ மாறப் போறாளோ, அந்த கடவுளுக்குத்தான் வெளிச்சம்"
நான் நீளமாய் சொல்லி முடித்துவிட்டு கற்பகத்தை திரும்பி பார்த்தேன். அவள் என் முகத்தையே பரிதாபமாக பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். அவளது கண்களில் இப்போது கண்ணீரின் அளவு அதிகமாகி இருந்தது. மனைவி கணவனுக்கு தரும் அடிப்படை சந்தோஷத்தை கூட தரத் தவறிய மகளை நினைத்து வேதனையுற்றவள் போல காட்சியளித்தாள். சிறிது நேரம் அவள் எதுவும் பேசவில்லை. பின்பு கண்களை துடைத்து விட்டு என்னை நிமிர்ந்து பார்த்து சொன்னாள்.
"எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலை மாப்ளை. உங்களை நெனச்சா எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு. கவலைப் படாதீங்க மாப்ளை. எல்லாம் நல்ல படியா நடக்கும்"
சொல்லிவிட்டு கற்பகம் திரும்பி நடந்தாள். வாசற்கதவை தாழிட்டு விட்டு, படுக்கையறைக்கு சென்று விளக்கை அணைத்துக் கொண்டாள். நான் சிறிது நேரம் பால்கனியிலே நின்று விட்டு படுக்கையறைக்கு சென்றேன். லேகா குடிபோதையில் வாயைப் பிளந்தவாறு படுத்து இருந்தாள். அவளுடைய புடவை மேலேறி தொடையை வெளியே காட்டியது. அவளுடைய ஒரு பக்க முலை பிதுங்கி வெளியே வந்து இருந்தது. எவ்வளவு அழகாய் இருக்கிறாள்? பார்த்ததுமே காம கிளர்ச்சியை உண்டு பண்ணும் அழகு. புத்தி மட்டும் ஏன் இப்படி போனது? நான் ஒரு ஏக்கப் பெருமூச்சு விட்டுவிட்டு, அவளுக்கு அருகில் படுத்துக் கொண்டேன். மறுநாள் காலை எழுந்தபோது அவளை அருகே காணோம். குளித்துவிட்டு ஆபீசுக்கு கிளம்பினேன். டிபன் எடுத்து வைத்த கற்பகத்திடம் கேட்டேன்.
"அவளை எங்க அத்தை காணோம்?"
"காலையிலேயே எழுந்து எங்கேயோ கிளம்பி போயிட்டா மாப்ளை. என்னன்னு கேட்டதுக்கு பதிலே சொல்லாம போயிட்டா"
"ஓஹோ.."
நான் எதுவும் சொல்ல தோன்றாமல் எடுத்து வைத்த இட்லியை விழுங்க ஆரம்பித்தேன். கற்பகம் எனக்கு அருகில் நின்றவாறு பரிமாறிக் கொண்டு இருந்தாள். நான் சாப்பிடுவதையே கண்ணிமைக்காமல் சிறிது நேரம் அமைதியாக பார்த்தவள், பின்பு மெல்ல பேசினாள்.
"நைட்டெல்லாம் எனக்கு தூக்கமே இல்லை மாப்ளை. நீங்க சொன்னதையே நெனச்சுக்கிட்டு இருந்தேன்"
"இன்னும் அதையேவா நெனச்சுக்கிட்டு இருக்கீங்க. விடுங்க அத்தை"
"எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்குது மாப்ளை. கல்யாணம் ஆகி கண்ணுக்கு லட்சனமா பொண்டாட்டி இருந்தும், சந்நியாசி மாதிரி எந்த சுகமும் அனுபவிக்காம இருக்கீங்களே. அதை நெனச்சா என்னால தாங்கிக்க முடியலை"
"என்ன பண்றது அத்தை? எல்லாம் என் தலையெழுத்து. எந்த சுகமும் இல்லைன்னு எழுதி வச்சிருக்கு. வேற என்ன சொல்றது?"
கற்பகம் அதற்கு பிறகு பேசவில்லை. என் முகத்தையே பார்த்தபடி அமைதியாய் இருந்தாள். நான் சாப்பிட்டு விட்டு எழுந்தேன். கையை கழுவிவிட்டு ஹாலுக்கு வந்து சோபாவில் அமர்ந்தேன். டிவி போட்டுவிட்டு நிமிர்ந்தபோது, கற்பகம் கையில் காபியுடன் நின்று இருந்தாள். காபியை வாங்கி நான் பருக ஆரம்பிக்க, கற்பகம் தொண்டையை செருமிவிட்டு கேட்டாள்.
"மாப்ளை..."
"என்ன அத்தை?"
"நீங்க தப்பா நெனைக்கலைனா நான் ஒண்ணு சொல்றேன்"
"சொல்லுங்க அத்தை. நீங்க சொல்றது எதையும் நான் தப்பா நெனைக்க மாட்டேன்"
"அதை எப்படி சொல்றதுன்னுதான் தெரியலை.."
"எதைப்பத்தியும் நெனைக்காம பட்டுன்னு சொல்லீருங்க அத்தை"
"அது.. அது...."
"சொல்லுங்க அத்தை. ஏன் இப்படி தயங்குறீங்க?"
கற்பகம் மேலும் சிறிது நேரம் தயங்கினாள். பின்பு அந்த தயக்கத்துடனே மெல்ல சொன்னாள்.
"உ...உங்களுக்கு சம்மதம்னா அந்த சு.....சுகத்தை நா...நான் உங்களுக்கு தர்றேன் மாப்ளை"
என் காதுகளில் வந்து விழுந்த வார்த்தைகளை என்னால் நம்ப முடியவில்லை. பலத்த அதிர்ச்சியை வாங்கி இருந்தேன். என்ன சொல்கிறாள் இவள்? கட்டில் சுகத்தை அனுபவிப்பதா? இவளுடனா? என் மனைவியைப் பெற்றவளிடமா?
"அ...அத்தை.. எ...என்ன.."
"ஆமாம் மாப்ளை. உங்களுக்கு பிடிச்சதுன்னா அந்த சுகத்தை நீங்க என்கிட்டே அனுபவிச்சுக்கலாம். எனக்கு சம்மதம்"
"ஐயயோ என்ன பேசுறீங்க நீங்க? அதெல்லாம் வேணாம் அத்தை.." என்றேன் நான் பதறியபடி.
"ஏன் மாப்ளை? என்னையை உங்களுக்கு பிடிக்கலையா?"
" சொன்னா கேளுங்க.. வேணாம்.. விட்ருங்க"
நான் சற்று எரிச்சலுடன் சொல்லவும் கற்பகத்தின் முகம் வாடிப் போனது. தலையை குனிந்து கொண்டாள்.
"புரியுது மாப்ளை.. என்னதான் உங்களுக்கு ஆசை இருந்தாலும், என்னை மாதிரி வயசானவ கூட அந்த சுகத்தை அனுபவிக்க மனசு வருமா? நான்தான் விவரம் இல்லாம கேட்டுட்டேன்"
நான் கற்பகத்தை பரிவுடன் ஏறிட்டு பார்த்தேன். வயதானவள் மாதிரியா இருக்கிறாள் இவள்? லேகாவுக்கு அம்மா மாதிரியா இருக்கிறாள்? அக்கா மாதிரிதானே இருக்கிறாள்? கொஞ்சம் உயரம் குறைவாக இருந்தாலும் கச்சிதமான உடல் கட்டோடுதானே இருக்கிறாள்? சந்தன நிற தேகத்தில் ஒரு சிறு சுருக்கத்தையாவது பார்க்க முடியுமா? முகத்தில் இருக்கிற ஓரிரு பருக்கள் கூட இவளுக்கு எவ்வளவு கவர்ச்சியாய் இருக்கின்றன? கழுத்துக்கு கீழும், இடுப்புக்கு பின்னாலும் திமுதிமுவென்று வளர்ந்திருக்கும் பெண்மை வீக்கங்கள் எந்த ஆணையும் பித்தம் கொள்ளச் செய்யாதா? கட்டில் சுகம் அனுபவிக்க மிகப் பொருத்தமானவளாய் கற்பகம் எனக்கு தோன்றினாள். ஆனால் அழகாய் இருக்கிறாள் என்பதற்காக மாமியாருடன் உறவு கொள்வதா? என்னால் அதை ஒத்துக் கொள்ளவே முடியவில்லை.
"ச்சே ச்சே.. அப்படி எல்லாம் இல்லை அத்தை. அப்படி என்ன வயசாயிருச்சு உங்களுக்கு? அப்படியே வயசானாலும் அழகா, அம்சமாத்தான இருக்கீங்க"
நான் அவளை அழகாய் இருக்கிறாள் என்று சொன்னதும் வாடியிருந்த அவளது முகத்தில் மறுபடியும் மலர்ச்சி. கண்ணில் எட்டிப் பார்த்த ஒரு துளி நீரை சுண்டி விட்டபடி கேட்டாள்.
"அப்புறம் என்ன மாப்ளை? எனக்கும் சம்மதம்னு சொல்றேன். பின்ன ஏன் வேணாம்னு சொல்றீங்க"
"உங்களை அந்த மாதிரி நெனைப்போட என்னால பாக்க முடியலை அத்தை. நீங்க என் பொண்டாட்டியோட அம்மா. எனக்கும் அம்மா மாதிரி. அழகா இருக்கான்றதுக்காக அம்மா கூட படுத்துக்க முடியுமா அத்தை?"
நான் கேட்ட கேள்வியில் கற்பகம் ஆடிப்போய் விட்டாள். என்ன பதில் சொல்லுவது என்று திணறினாள். பின்பு,
"உங்க மனசு எனக்கு புரியுது மாப்ளை. ஆனா எந்த சுகமும் இல்லாம நீங்க படுற கஷ்டமும் எனக்கு புரியுது. எனக்கு என்ன தோணுதுன்னா.. இந்த உறவு முறை, ஊர் உலகப் பேச்சு இதையெல்லாம் பத்தி யோசிக்காம, இந்த சுகத்தை அனுபவிக்கிறது ஒண்ணும் தப்பு இல்லைன்னு தோணுது. அந்த சுகம் கிடைக்காம தெனம் தெனம் தவிக்கிறதுக்கு, அம்மாவா இருந்தாலும் அவ கூட அனுபவிக்கிறது ஒண்ணும் தப்பு இல்லை மாப்ளை"
"இல்லை அத்தை. என்னோட மனசுக்கு இது பிடிக்கலை. என்னை வற்புறுத்தாதீங்க. ப்ளீஸ்.."
"சரி மாப்ளை. நான் உங்களை கட்டாயப் படுத்தலை. உங்க கஷ்டம் போறதுக்கு ஒரு வழியை சொன்னேன். உங்களுக்கு பிடிக்கலைனா வேணாம். ஆனா என்னைக்காவது உங்களுக்கு அந்த சுகம் தேவைப்பட்டா நான் இருக்கேன்னு மறந்துராதீங்க மாப்ளை"
கற்பகம் சொல்லிவிட்டு உள்ளறைக்கு சென்றுவிட்டாள். எனக்கு மனமெல்லாம் பாரமானது போல இருந்தது. என் மாமியாரை நினைத்து பெருமையாகவும், இரக்கமாகவும் இருந்தது. நான் கஷ்டப் படுவதை பார்த்து, தன் மகள் தராத சுகத்தை தான் தர முன் வந்தாளே என நினைக்கும்போது பெருமையாக இருந்தது. ஆனால் அவ்வாறு வந்தவளின் மனதை உடைத்து விட்டேனே என்று அவள் மேல் இரக்கமாக இருந்தது. நான் குழப்பத்துடனே ஆபீசுக்கு சென்றேன். ஆபீசுக்கு போயும் கற்பகத்தின் நினைவு என்னை நீங்கவில்லை. மனதுக்குள் ஆணி அடித்தது போல வந்து உட்கார்ந்து கொண்டாள் என் மாமியார்.
அந்த சம்பவத்திற்கு பிறகு கற்பகத்தின் செய்கைகளில் பெரிய மாற்றம் தெரிந்தது. லேகாவை பற்றி கவலைப் படுவதை சுத்தமாக விட்டுவிட்டாள். எந்த நேரமும் தன்னை அலங்கரித்து அழகாய் வைத்துக் கொண்டாள். தலை நிறைய மல்லிகைப் பூவும், கன்னத்தில் பவுடர் தீற்றலும், உதட்டில் லேசான லிப்ஸ்டிக்குமாக என் முன்னால் வலம் வந்தாள். என்னுடன சகஜமாக சிரித்து பேச ஆரம்பித்தாள். என்னிடம் நிறைய உரிமை உள்ளவள் போல நடந்து கொண்டாள். ஒரு மனைவியின் செய்கைகள் போல அவளது செய்கைகள் இருப்பதை நான் உணர்ந்தேன். ஆனால் அம்மாவிடம் ஏற்பட்டு இருக்கும் இந்த மாற்றத்தை கவனிக்க லேகாவுக்கு நேரமில்லை.
கற்பகத்தின் செய்கைகளால் நான் மெல்ல மெல்ல இளக ஆரம்பித்தேன். என் மாமியாரை, அவள் அழகை ரகசியமாய் ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். சாப்பாடு பரிமாறும்போது, அவளுடைய முலைகளின் அளவை ஓரக்கண்ணில் பார்த்து ஏங்கினேன். குனிந்து அவள் வீடு பெருக்கும்போது, விரிந்த அவளுடைய புட்டங்களை வெறித்தேன். தரையில் உட்கார்ந்து காய்கறி நறுக்கும்போது, அவளுடைய பாவாடை இன்னும் கொஞ்சம் மேலேறி அவளது அந்தரங்கத்தை காட்டாதா என்று தவித்தேன். மாமியாருடன் உறவு கொள்வதை நினைத்து பார்ப்பதே பாவம் என்று எண்ணியவன், அந்த உறவுக்காக ஏங்க ஆரம்பித்தேன். ஆனால் என் மாமியாரிடம் அந்த ஏக்கத்தை சொல்ல எனக்கு தயக்கமாக இருந்தது. அவளாக வந்த போது வேண்டாம் என்று விட்டு, இப்போது மறுபடியும் சென்று உறவுக்கு அழைக்க எனக்கு கூச்சமாக இருந்தது.
ஒரு நான்கைந்து மாதங்கள் அப்படியே சென்றன. லேகாவின் செய்கைகள் மேலும் மோசமாகியது. அவளுடைய அம்மாவின் மேல் எனக்கு மேலும் மோகமாகியது. இப்போதெல்லாம் என் மாமியாருடன் உறவு கொள்வது போல கற்பனை செய்ய ஆரம்பித்து விட்டேன். அந்த கற்பனை எனக்கு அளவில்லா இன்பத்தை தந்தது. கற்பனையே இவ்வளவு இன்பமா? உண்மையில் நடந்தால் எப்படி இருக்கும்? என் மனம் ஏங்கிக் கொண்டு இருந்தது. என் மாமியார் மேல் காதல் கலந்த ஒரு காமமும், காமம் கலந்த ஒரு காதலும், என் மனதை நிறைத்து இருந்தது.
அன்று ஒரு நாள் சனிக்கிழமை. சனிக்கிழமை தோறும் எனக்கு பாதி நாள் ஆபீஸ்தான். அன்று ஆபீஸ் முடிந்ததும், உடன் வேலை பார்க்கும் நண்பன் ஒருவன் தண்ணி அடிக்கலாம் என்று அவன் வீட்டுக்கு கூப்பிட்டான். நானும் சென்றேன். பாரினில் இருந்து யாரோ வாங்கி வந்த விஸ்கியை இருவரும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் காலி செய்தோம். பாதி குடித்துக் கொண்டு இருக்கும்போதே, ப்ளூபிலிம் பார்த்துக் கொண்டே குடிக்கலாமா என்று அவன் ஒரு சிடியை எடுத்து போட்டான். இருவரும் ப்ளூபிலிம் பார்த்துக் கொண்டே, மிச்ச விஸ்கியை காலி செய்தோம்.
ப்ளூபிலிம் எனக்குள் காமத்தீயை கொளுத்திப் போட்டது. நெடுநாள் பெண்ணின் உறுப்புக்குள் செல்லாத எனது தண்டு, ஆவேசமாய் துடிக்க ஆரம்பித்தது. பெண்ணின் சுகம் வேண்டும் என்று உடல் ஏங்கியது. லேகா இன்று உறவுக்கு தயாராய் இருந்தால் நன்றாய் இருக்குமே என்று தோன்றியது. ஏக்கத்துடனே நான் வீட்டை அடைந்தபோது இரவு பத்தரை ஆகிவிட்டது. கற்பகத்திடன் சாப்பாடு வேண்டாம் என்றுவிட்டு பெட்ரூமுக்கு சென்றேன். வழக்கம் போல் லேகா குடித்துவிட்டு வந்து மல்லாந்திருந்தாள். அவளை பார்த்ததும் எனக்கு எரிச்சல் பற்றிக் கொண்டு வந்தது. இன்றும் எனக்கு ஏக்கமான இரவுதான். உடைகளை களைந்துவிட்டு லுங்கியை கட்டிக் கொண்டு வெளியே வந்தேன். எதேச்சையாய் எனது பார்வை சமையல் கட்டு பக்கம் போக, அசையாமல் அப்படியே நின்றேன்.
என்னுடைய மாமியார் பாத்திரங்களை கழுவிக் கொண்டு இருந்தாள். மாராப்பு ஒதுங்கியிருக்க, அவளுடைய ஒரு பக்க முலை ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கிக் கொண்டு தெளிவாக தெரிந்தது. பளிச்சென்ற அவளது இடுப்பு, ஒற்றை மடிப்புடன் அழகாய் காட்சியளித்தது. அந்த இடுப்பில் பொட்டு பொட்டாய் நீர்த்துளிகள் பட்டிருக்க, விளக்கு வெளிச்சத்தில் மின்னியது. பாத்திரம் கழுவிய அவளுடைய கை அசைவிற்கு ஏற்ப, அவளது பரு முலைகள் கிடு கிடுவென ஆடிக் கொண்டு இருந்தன. பார்த்ததுமே எனது ஆண்மை விழித்துக் கொண்டு அட்டகாசம் செய்தது. என் காம ஏக்கம் தீர இன்று இவள் உதவியை நாடலாமா? கேட்டால் என்ன சொல்வாள்? ஒத்துக் கொள்வாளா? நான் குழப்பத்தில் நின்று கொண்டு இருக்கும்போதே,
"என்ன மாப்ளை, ஏதாவது வேணுமா?" என்றாள் கற்பகம் திரும்பி என்னை பார்த்து.
"ஒ....ஒண்ணும் இல்லை அத்தை" என்று சொல்லிவிட்டு வெளியேறப் போனவன் அப்படியே நின்று,
"அத்தை..." என்று அவளை அழைத்தேன்.
"என்ன மாப்ளை?" என்றாள் அவள் மறுபடியும் திரும்பி,
"கொஞ்சம் மொட்டை மாடிக்கு வரீங்களா? உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்"
"இதை கழுவி முடிச்சுட்டு வரவா மாப்ளை?"
"சரி அத்தை"
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment